Page 20 - macsabal 2018son

ANTONIO BONALDI (Vincenza/Italy-1963)

Nove’de 1984 yılında Maestro d’Arte Ceramica diplomasını aldığı Istituto
d’Arte De Fabris’te okudu. Daha sonra kendini çömlek çarkı çalışmasına adadı
ve hâlâ seramik çalışmalarını yaptığı kendi stüdyosunu 1986’da Bassano del
Grappa’da açtı. Madde ve limilteri, yüzeyler, dokular hakkında saplantı. Şekil-
leri dekorasyonun başlangıç noktaları olarak görmekten bilinçi olarak kaçın-
ma, onun yerine kili kendi yüzeyi, şekli ve şekillendirme ve pişirim izleri için
düşünme. Yüksek sıcaklıkta odun pişirimi seramik sanatçısını özünde doğru
olan bir şekli bozabilecek herhangi bir dekora karşı sorumluluktan kurtarır.
Bu tercih tavrının mantıklı sonucu, çömlekçinin elleri ve onların hassasiyeti
tek başına daha sonra pişirim sürecinde tamamlanacak olan her estetik yar-
gının idaresinde olsun diye gözü kapalı, kelimenin tam anlamıyla bakmadan,
vazolar yaratmak.

He attended the Istituto d’Arte De Fabris in Nove where he obtained the dip-
loma of Maestro d’Arte Ceramica in 1984. He then dedicated himself to the
study of the potter’s wheel and opened his own studio in 1986 in Bassano del
Grappa, where he still makes his ceramic works. Obsession for matter and
its limits, surfaces, textures. Conscious avoiding to view shapes as starting
points for decoration, but rather considering clay for its own surface, colour,
shaping and firing marks. High temperature wood firing relieves the ceramic
artist of any responsibility for decoration that may ruin a shape which, in
and of itself, is just right. The logical consequence of this attitude of choice is
to create vases with eyes shut, literally without looking, so that the potter’s
hands and their sensitivity alone are left in charge of any esthetic judgement
that is then completed by the firing process.

20